dla samotnych

Dominik1999 · Dołączył: 30 Lip 2020 Posty: 876 Przeczytał: 0 tematów

kolejna niedziela przed poniedziałkiem i kolejny stres który zmienia się w doła a ten z kolei przemienia się w myśli o życiu, i tak sobie myślę czy moje życie zawsze będzie już tak wyglądało, chodzenie do pracy której się nie lubi, wychodzenie na zero z wypłata co miesiąc, każdą wolą chwile spędzać na rozmyślaniu o innych światach lub jak bym chciał aby wyglądało moje życie, siedząc weekendami przed komputerem aby jak najdłużej się odciąć od rzeczywistości, i nadal być samotnym, czasami mam myśli w stylu "wiesz jaki jesteś i wiesz ze nie znajdziesz nikogo nawet trochę podobnego do ciebie wiec czy jest sens w zasadzie szukać?" to smutne myśli, ale jedno wiem, przez lata ładowania sobie wyobrażeń o rzeczywistości, praktycznie już nie jestem wstanie jej zaakceptować, takiej jaką jest faktycznie, cały czas wiem ze jestem w błędnym kole, i nie wiem czy nie potrafi czegoś zmienić, nie mam siły sobie mówię lub po prostu tego nie chce i nadal jak ten idiota czekam na pomoc z zewnątrz, aż los da mi jakiś znak, ale też dobrze wiem że nigdy nie dostane takiego znaku to nie możliwe, kiedy nie siedzę przed kompem, patrze co jakiś czas na telefon i sam nie wiem co chce aby się wydarzyło czekam na coś cały czas ale nie wiem nawet na co, mam wrażenie że właśnie zatoczyłem koło w tym pisaniu, nie mam dzisiaj nastroju na samobójstwo ale chciałbym wiedzieć dlaczego los i ten świat ukształtował mnie właśnie takim, chciałbym wierzyć że miał w tym jakiś cel i chciałbym go znać, od kiedy tylko pamiętam wśród ludzi czułem się jak duch, byłem obok nich ale nie z nimi, pamiętam jak patrzyłem na nich próbując ich zrozumieć, zrozumieć co czują, zanim się obróciłem skończyłem 20 lat i wiem że to podejście było blednę, najlepsze lata mojego życia gdzie mogłem się rozwijać fizycznie, intelektualnie i społecznie przepadły, mam masę braków nie wiem czym są pewne uczucia bo jeszcze ich nie czułem a nie które działają na pełnej mocy i przez krótką chwile, sam nie wiem czym jestem, mając teraz 22 lat nadal podświadomie boje się odpowiedzialności, nadal pozwalam nie którym ludziom kierować moim życiem, nadal nie wiem co powinienem robić co powinno być słuszne a co nie, albo raczej co powinienem myśleć jak się zachowywać aby ten świat dał mi spokój ale kiedy próbuje tak robić, czyje się jakbym był kukłą sterowaną przez innych, a w jej wnętrzu maleńka przerażona mysz która ze łzami w oczach błaga aby przestało trząść, chciałbym w końcu opuścić ten ciemny pokój w którym siedzę od lat który jest jedynym miejscem jakim znam, kiedy podchodzę do drzwi, i próbuje je otworzyć nie mogę, klamka i same drzwi nie są ciężkie wiem o tym, ale moja ręka nie chce się ruszyć, nie ważne jakie cuda by były za tymi drzwiami i tak ich nie otworze, nie mogę, nie potrafię, nie mam siły, z mojej perspektywy to smutne że jedyne miejsce gdzie mogę to powiedzieć to moja własna głowa i może to miejsce, nikt inny nie spróbuje mnie wysłuchać a co dopiero zrozumieć, i wcale nie czuje się z tym lżej, boi wiem że nie ma nikogo kto dałby rade współdzielić ze mną ten ból, nosze go sam, jestem sam, teraz i na zawsze

Wysoki

Musisz dalej się starać, 22 lata to dopiero początek dorosłego życia, teraz nadejdą Twoje najlepsze lata. Patrzysz w telefon- pewnie czekasz, aż ktoś odpisze, to zawsze możesz do kogoś napisać w Internecie, na czacie, jakimś forum, może ktoś się odezwie, nic nie tracisz, a zawsze kogoś poznać możesz, może jak ta osoba 2 by pisała do Ciebie, to nie miałbyś takich czarnych myśli.

Dominik1999 · Dołączył: 30 Lip 2020 Posty: 876 Przeczytał: 0 tematów

zazwyczaj kiedy zaczynam z kimś pisać i dobrze nam się pisze to po pewnym czasie urywam to aby zadawać sobie ból wyrzutami sumienia

Wysoki

No to tego nie rób, inaczej będzie ciężko o zmiany, a może akurat ktoś się fajny trafi. Nowy Rok już dawno się zaczął, ale możesz sobie zrobić postanowienie- nie urywam kontaktów. Smile

Dominik1999 · Dołączył: 30 Lip 2020 Posty: 876 Przeczytał: 0 tematów

to nie takie proste, i nie żebym urywał kontakty specjalnie

Wysoki

No to musisz się postarać, spróbować, żeby odmienić swój los, chyba lepiej jak ktoś fajny napisze na ten Twój telefon czy komunikator co jakiś czas. Smile

eman

Sam jak mantrę powtarzasz, że problem istnieje jedynie w Twojej głowie...

Dominik1999 · Dołączył: 30 Lip 2020 Posty: 876 Przeczytał: 0 tematów

skręciłem dzisiaj kolano trzeci raz w życiu, pięknie kurwa pięknie

Dominik1999 · Dołączył: 30 Lip 2020 Posty: 876 Przeczytał: 0 tematów

eman mogę, i już wam pisałem przez całe życie moje myśli są sprzeczne a jedyne wytłumaczenie na to mam takie że nie jestem sam w swoim ciele

Wysoki

Jak to? Na oblodzonym chodniku się wywróciłeś?

Dominik1999 · Dołączył: 30 Lip 2020 Posty: 876 Przeczytał: 0 tematów

w pracy na śliskim śniegu, kiedy już wychodziłem z pracy

Dominik1999 · Dołączył: 30 Lip 2020 Posty: 876 Przeczytał: 0 tematów

właśnie stoję przed wizją straty 20% wypłaty i zapewne też samej pracy, wiec nie ma to jak kochać życie co nie, i jakby się ktoś zastanawiał, tak to był sarkazm,, wiem doskonale ze los ma mnie w dupie ale mógłby to okazywać w mniej bolesny sposób

Dominik1999 · Dołączył: 30 Lip 2020 Posty: 876 Przeczytał: 0 tematów

zaczynam mieć trochę dość nie potrafię utrzymywać kontaktów miedzy ludzkich i chuj no ja pierdole ludzie są tak bardzo samolubni i nie mają dystansu do siebie że ja pierdole

Dominik1999 · Dołączył: 30 Lip 2020 Posty: 876 Przeczytał: 0 tematów

jakie to jest gówno kiedy coś się dzieje w twoim życiu czy to dobrego czy złego i nie masz nawet się komu pochwalić albo o tym pogadać, ja pierdole już mnie chuj strzela dzisiaj

Wysoki

No to jak pisałem, musisz starać się nie zrywać kontaktów z ludźmi, których poznałeś. Zawsze wtedy będziesz się mógł podzielić wydarzeniami ze swojego życia z innymi.