dla samotnych

Czarny recenzent · Gość

W Diunie mamy kolejną porcję kultywowania próżności. Ciągłego udawadniania, kto jest ważniejszy, kto komu dołoży, kto kogo poniży. Wyświechtany, przebrzmialy wątek, rodem z średniowiecza, stanowiący podwaliny współcześnie uprawianej etyki. Druga fasada to pozeranctwo i udawanie, nadymanie się i pustogłowie. Wszystko zaczerpnięte częściowo z obyczajów zwierzęcych, a cześciowo z nudy i lenistwa nierozgarniętego społeczeństwa. Krótko mówiąc, dzieło chołdujące miernocie, bałwochwalstwu i chorej wyobraźni (wszystko jako to kontynuacja pierduł o Potterze, pierścieniach i literatury dla prostaczków).

Wysoki

To jakie dzieła filmowe według Ciebie nie hołdują miernocie, bałwochwalstwu i chorej wyobraźni? Very Happy

Gość

Nie trzeba daleko szukać. Nawet w Polsce takie robiono, np Pociąg Jerzego Kawalerowicza.

Wysoki

,,Pociąg" widziałem. Dobry film, ale został nakręcony wiele lat temu.

Gość

Jeśli oglądamy film tylko dla zabicia czasu i nic po tym nie zostaje i nawet nie chcemy podzielić się z innymi naszymi uwagami, a tylko wysłać sygnał, że film zaliczyliśmy, to mówimy: dobry (zły) film, dobry (zły) aktor.

Rozmawiajac o filmie warto zadać sobie chociażby kilka pytań, a to na przykład:
1. jaki jest główny problem, oś, kanwa, cel
2. czy film weryfikuje, pogłębia nasze poglądy
3. dodatkowe postrzeganie innych wątków lub przesłań
4.czy aktorzy spelnili swoją misję; czy ich charaktery i gra odzwierciedlają powierzoną rolę
5. co w grze aktorów było adekwatne, a co chybione
6. czy poruszany temat warto propagować
7. czy sposób dotarcia do widza jest przekonujący i klarowny
itd. itd.

Wysoki

Dobry może być też skrótem. Nie zawsze trzeba się wypowiadać na temat danego filmu, bo ktoś może chcieć zachować bardziej szczegółową opinię o danym filmie dla siebie. Krytycy filmowi potrafią napisać długie recenzje na temat danego filmu.

Gość

Zatem największą frajdę zostawiamy recenzentom, którzy mają nas tylko zainspirować. My zaś ograniczymy się tylko do konstatacji i biernego odbioru (żeby nie powiedzieć konsumpcji). Konsumpcja i wegetacja to dla człowieka nie brzmi dumnie. A gdzie rozwój i zdobywanie nowych światów. Na pewno nie się tego zrobić wyłącznie we własnym wnętrzu. Potrzba konfrontacji z otoczeniem jest nieodzowna.

Wysoki

To, że ktoś nie pisze rozbudowanych recenzji na temat filmu, który oglądał, nie oznacza wcale, że jest biernym odbiorcą dzieła filmowego. Każdy ma swoje przemyślenia na temat scenariusza, gry aktorskiej, muzyki, reżyserii czy strefy wizualnej filmu. Natomiast konfrontacja z otoczeniem nie zawsze jest nieodzowna. Każdy ma też swój gust. Jeden człowiek uzna film X za wybitne dzieło, a inny za gniot.

Gość

Fajnie się z Tobą gada.

Aforyzm wymyślony naprędce:
Aby sprawdzić co ma w swoim wnętrzu trzeba zajrzeć to cudzego wnętrza.

Wysoki

Ciekawa koncepcja, tylko niektórzy strzegą swojego wnętrza jak oka w głowie.

Gość

Ale przecież nie ma się czego wstydzić, chyba że ... , chyba że nasze wnętrze jest aż tak mroczne.

Kolejne skojarzenie:
Aby zajrzeć do cudzego wnętrza, trzeba otworzyć własne.

Wysoki

Jasne, że nie, tylko niektórzy strzegą swojej prywatności.

Gość

O rany, zaglądam do swego wnętrza, a tam pusto, być może brak światła z zewnątrz.

Gość

Moja prywatność zaczna się i kończy (w przeciwieństwie do prywatności polityków i księży) na koncie w banku.

Gość

Słucham teraz wykładu tureckiej pisarki E.Shafak, która wypowiedziała ciekawe zdanie (co mnie zaskoczyło):
Rzeczywistość nas dzieli, a fikcja nas łączy.
Wspiera to Twoje upodobania, odnoszące się do filmu.