dla samotnych

Gość

ciagle mysle o swoim bylym, czy kiedys o nim zapomne i poznam kogos, przy kim juz nigdy nie bede o nim myslec? Sad

Gość

KawoweToffi

Trzeba uzbroić się w czas i zajmowac myśli czymś innym Smile

Gość

uzbroić się w czas? 8 lat minęło..

Reinheart

Musiałaś go mocno kochać, podobno najlepiej znowu się w kimś zakochać Wink

KawoweToffi

Albo tak jak mówi Rein, otworzyć się na nowa miłość Smile

samotnyJA · Dołączył: 20 Kwi 2016 Posty: 17 Przeczytał: 0 tematów

Gość

5 lat temu, a z innych form kontaktu to czasem mailujemy.

Gość

5 lat temu ostatni raz*

samotnyJA · Dołączył: 20 Kwi 2016 Posty: 17 Przeczytał: 0 tematów

Więc zerwij kontakt i tak jak wyżej napisali. Spróbuj otworzyć się na nową miłość.. .a jeśli się jej boisz to pozwól; dla siebie cieszyć się życiem. Szkoda życia i czasu na rozmyślanie o tym jedynym... z którym i tak nie jesteś. Skoro nie jesteście razem to coś to oznacza... Spróbuj spojrzeć na to z innej perspektywy, rozstaliście się z jakiś powodów. Obojętnie z jakich ale wiadomo, że coś było nie tak. Głowa do góry i marsz poznawać nowych ludzi. Zajmij się sobą.. może masz jakieś odłożone pasje, może warto czymś nowym się zainteresować.

Gość

ale ja przez te lata bylam otwarta na nową miłość tylko, że nikogo nie poznałam. Szkoda mi tamtej znajomości, bo muszę teraz przechodzić cały proces poznawania nowej osoby od nowa, a na to składa się mnóstwo problemów, np:
- bardzo niskie prawdopodobienstwo, by poznac akurat takiego faceta, ktoremu sie spodobam a on mi (nie tylko fizycznie, ogolnie)
- proces zainteresowania sobą faceta, nie mam sił ani głowy do umizgów, stawania na głowie, pokazywanie "co to nie ja"

a zreszta nie chce mi sie pisac, tez tak może macie? Że chcielibyście kogos poznac, ale te wszystkie piętrzące się bariery utrudniają to.

samotnyJA · Dołączył: 20 Kwi 2016 Posty: 17 Przeczytał: 0 tematów

Bo patrzysz na to wszystko ze złej perspektywy. Spójrz, że proces poznawania kogoś nowego to coś fajnego i przyjemnego. Przede wszystkim zacznij myśleć pozytywnie. Zresztą w tym całym procesie to mężczyzna ma troszeczkę trudniejsze zadanie bo kobiety są po to by je zdobywać. Więc kto na początku przejmuje inicjatywę-no przeważnie. Nikt Ci nie każe stawać na głowie, bądź sobą. Bądź naturalna. Myślisz, że to wszystko problem bo byłaś przyzwyczajona i zakochana w byłym partnerze, którego zdążyłaś poznać i wiedziałaś o nim zapewne dużo rzeczy. Musisz się otworzyć na nowe znajomości a randkowanie niech będzie czymś przyjemnym dla Ciebie. Dlaczego nei chcesz spróbować? Przecież mamy tylko jedno życie a czas leci zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Trzeba cieszyć się życiem. Jeśli teraz zamkniesz się w pokoju, w samotni to później jeszcze bardziej będziesz żałowała. Przede wszystkim zmień podejście i tok myślenia. Musisz się w końcu pogodzić z tym, że tamte chwile to przeszłość. Ale pamiętaj, że przed Tobą jest jeszcze przyszłość. Możesz dużo, możesz mieć wiele jeśli tylko w to uwierzysz a wiara w to będzie oparta na mocnym fundamencie. Możesz się zamknąć w sobie płakać i marudzić, możesz wspominać... Możesz wszystko ale pamiętaj, że mamy tylko jedno życie, które kiedyś zostanie nam zabrane- obojętnie z jakich powodów czy zdarzeń czy po prostu ze starości ale warto wiedzieć to, że życie to musimy wykorzystać. Jeśli nie jesteście razem to na pewno coś to znaczy. Widocznie nei byliście sobie pisani. Piętrzące bariery o których piszesz są w Twoim umyśle. Pamiętaj, że możesz je pokonać.

Reinheart

Ewentualnie możesz pozostawić tą pustkę w sercu, fajnie świszczy ona jak się biegnie przez łąki Wink

Gość

Haha cale szczescie nie lubie biegac po lakach Very Happy

Ciekawie piszesz, Adrian, dobrze sie Ciebie czyta.

AXOV

Wybacz, że piszę w wątku nie do mojego wieku, ale doskonale Cię rozumiem.
Nie będę się starał sztucznie pocieszać słowami typu "będzie dobrze" czy "musisz się otworzyć na nowe znajomości", bo to gadanie dla samego gadania.
Uważam, że nie powinnaś zmieniać podejścia i przedstawiać siebie taką, jaką nie jesteś. W tym właśnie cały problem, żeby być sobą i nie zmieniać się tylko dlatego, że się chce kogoś poznać. Zresztą również uważam, że proces poznawania nowej osoby jest długotrwały i męczący, gdy się wcześniej już z kimś było - również mi to doskwiera. Największy jednak problem tkwi w tym, gdzie szukać - gdzie szukać, żeby znaleźć osobę dla siebie odpowiednią. Dalej proces poznawania idzie sam - bo gdy osoby są do siebie odpowiednio dobrane, to można bardzo szybko stwierdzić, że ta osoba jest odpowiednia. Jedni potrafią doskonale poznać swoje charaktery w ciągu miesiąca, inni w ciągu roku, jeszcze inni poznają się przez lata i nadal siebie zaskakują. Nie ma zasady ile to może trwać.
Z przedmówcą zgodzę się tylko w jednej kwestii - nie można siedzieć w miejscu. Nie będę ściemniał, że sam się do tego w pełni stosuję, bo ostatnio nie mogę nawet wpaść na pomysł, gdzie szukać tym razem. Ale mimo wszystko się nie poddaję i ryzykuję nawet najgłupszymi czy nawet bezsensownymi decyzjami (jak na przykład pisanie na anonimowym forum, czego chyba nie zrobiłbym nigdy, gdybym nie miał takiego doła życiowego -_-).