dla samotnych

Takson · Gość

Cześć czołem!
Od kilku tygodni i mam stany depresyjne. Czuję się bardzo samotny.
Brak motywacji do działania i nie mam komu zwierzyć się. Poradzicie mi coś proszę bo przestaję dawać radę. Dajcie mi jakąś radę jak pozbierać się mam do kupy.

Zbuntowana Stokrotka

Musisz przypomnieć, co cieszyło cię, gdy czułeś się lepiej, jakie były twoje zainteresowania. Postaraj się skupić na tym, co lubisz robić, na twoim hobby, nie ważne czy to wędkowanie, kino, spacery, książki itd.
Ustal też sobie jakiś cel. Ciężko jest żyć, gdy nie ma się celu w życiu. Ja chcę zostać pisarką. Ale to nie musi być jakiś wielki cel, wystarczy, że np. zmiana stylu życia, diety, jakieś ćwiczenia, albo dokształcenie się w jakiejś dziedzinie, kurs językowy, itd.
Zajmij się czymś, choć będzie ci trudno, ale najgorzej jest po prostu zacząć.
Jakbyś chciał pogadać na priv, to chętnie porozmawiam.

pozdrawiam,
Kaśka

klubowicz · Gość

Nie wiem, czy zwierzenia są antydepresyjne ale pogadać o prostych sprawach to już jakieś oderwanie od uciążliwych lub przygnębiających stanów i myśli.
Tyle tylko, że wielu desperatów ogranicza się do deklaracji, a potem następuje cisza. Nie odzywają się, nie proponują tematu, nie zgłaszają zainteresowania czymś. I na tym się często kończy wzajemna pomoc.

Zbuntowana Stokrotka

Takson · Gość

Zbuntowana Stokrotko dobra Duszo dziękuję Ci za dobre słowo. Jestem sparaliżowany to trafne ujęcie. Ni w lewo ni w prawo. Piszesz o inteligencji a ja oskarżam siebie o jej brak będący w tej sytuacji. Nie chcę sięgać po kieliszek i to mnie chyba jeszcze ratuje jednak nie potrafię być skuteczny i konsekwentny aby rozpocząć nowe życie. Mam już swoje lata a zaczynając wszystko od nowa czuję się przegranym facetem.

Zbuntowana Stokrotka

Cóż, ja nie czuję się na tyle inteligentna i kompetentna by dawać jakieś poważne rady przy tak poważnych kryzysach życiowych i nie chcę tego robić, bo to jest odpowiedzialność, a ja jestem tylko amatorką, a nie wykwalifikowanym psychologiem, i to taka osoba uważam, powinna ci pomóc. Dlatego myślę, że właśnie psycholog lub psychoterapia grupowa lub jakaś grupa wsparcia/grupa warsztatowa mogłaby być dla Ciebie rozwiązaniem.

klubowicz · Gość

Napisałem książkę futurystyczną, mocno osadzoną we współczesnych realiach. Książka nie podoba mi się, jest napisana brzydkim, nieciekawym językiem. Mam kilka nowych pomysłów. Mój warsztat pisarski jest jednak skąpy. Czegoś brakuje, opisy marne, detale nieciekawe i co dalej?

Przywrócony_id:(5167)

Przyszły mi na myśl pewne słowa:
Czemu ty się, zła godzino,
z niepotrzebnym mieszasz lękiem?
Jesteś - a więc musisz minąć.
Miniesz - a więc to jest piękne.

Tak piękne i tak prawdziwe, tylko szkoda, że zawsze zrozumiałe w pełni, gdy jest już po złej godzinie.

klubowicz · Gość

Fajna peryfraza, zla godzina, inspirująca. W połączeniu z parafrazą, że czas, energia i materia są wzajemnie wymienialne, możnaby złą godzinę wymienić za zly szeląg i go dobrze wydać, co spowoduje, że wszystko co złe zniknie. Pomijając żarty i dobrą intencję z twojej strony, dotyczącą przemijania, podsunełaś mi pomysł aby wzbogacić moje wypociny o figury retoryczne i stylistyczne, za co serdeczne dzięki

Zbuntowana Stokrotka

Przywrócony_id:(5167)

Dokładnie Zbuntowana :)
W teorii to my wszyscy jesteśmy mądrzy i mądry Polak po szkodzie 😁

klubowicz · Gość

Szczerze mówiąc liczę na uwagi na temat co was zachwycilo w przeczytanych książkach, czy na przyklad, dynamiczne akcje, barwne i poetyckie opisy, zaskakujace detale, szokujace zakończenie, paradoksalne sytuacje, zachwycające groteskowe obrazy, podważanie ogólnie uznanych aksjomatów, czy jeszcze coś innego.

Pocieszajacych ocen i poklepywania po ramieniu mi nie trzeba, bo kompetentni recenzenci już to zrobili.

Przywrócony_id:(5167)

Na mnie, z ostatnich przeczytanych książek i póki co niezmienną pozycją, która wywołała szok to książka Hilla Przechytrzyć Diabła. Autor prowadzi sobie rozmowę w Sądzie z oskarżonym Diabłem, jednocześnie wykazując mu szacunek w formie jego Wysokości przez to jak dobrze udaje mu się manipulować większością ludzi. Przyparty "do muru" Diabeł odkrywa swoje karty, dlaczego ludzie tak bardzo idą tam gdzie on chce by poszli, zaczynając już od samego początku czyli toku myślenia. Ta książka była moim osobistym katharsis, szokiem, zwrotem, konfrontacją z własnym życiem i zrozumieniem w jednym. Brzmi groteskowo ale dla mnie to było mocne 😜 Przeczytałam trochę książek z serii motywacyjnych, życiowych, psychologicznych, ale tu poszło po bandzie i nie da się jej zapomnieć już nigdy w życiu 🙃

Przywrócony_id:(5167)

A ty klubowicz-psotnik-wasyl-gosc itp., jakieś masz ulubione książki?

Gość

Jeśli chce Pani rozmawiać na poważnie, to radzę mieć w sobie mniej zuchwałości pomieszanej z infantylnością. Interpunkcji używać prawidłowo.