dla samotnych

jamaria

Wzięło mnie na wspomnienia wirtualne więc zaglądnęłam, gdzie kiedyś miło spędziłam czas ale tu czas się zatrzymał. Szkoda, że w życiu nie można tak zatrzymać czasu Crying or Very sad

Gość

Szkoła życia

Kiedyś byłam taka mała,
świat otwarty jeszcze był,
przed wyborem wówczas stałam
czy chcę berło, czy też kij.

Wyruszyłam hen przed siebie,
wciąż nie wiedząc czego chcę,
przepłynęłam nawet rzekę,
by zobaczyć co tam jest.

Matka nieraz mi mówiła
stań, poczekaj, popatrz w dal!
Jest w człowieku taka siła,
że podpowie gdzie jest raj.

Wracam teraz z garstką wspomnień
do najmłodszych moich lat,
chcę rozkochać się w tych słowach
które dały tyle barw.

I dziękuję tobie świecie,
wszystkim matkom, ojcom też
za wskazanie nowych ścieżek
kiedy w sercu krył się lęk.

Chcę dziękować także życiu
za krajobraz moich rąk,
za pogodę wielu świtów
i zachody zbędnych trosk.

Już rozumiem bardzo wiele,
mam za sobą wiele szkół
i wędruję w ludzkim ciele
tak jak mówi mi mój duch

fero · Dołączył: 09 Lis 2012 Posty: 6 Przeczytał: 0 tematów

Dla osób chcących wejść w związek proponuje zapoznać się z pierwszymi warsztatami dla osób samotnych

://hotelfero.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=2&Itemid=68

ewa102 · Dołączył: 13 Gru 2012 Posty: 3 Przeczytał: 0 tematów

Myślę, że samotność to uczucie znane każdemu z nas, chociaż w minimalnym stopniu. Jedni czują się z nią dobrze, innym ona bardzo doskwiera i odbiera radość życia. Niekoniecznie oznacza odcięcie się od ludzi w sposób dosłowny. Jak już ktoś wspomniał, można być samotnym przebywając w tłumie, będąc w centrum zainteresowania. Tak więc samotność nie uczy nas, jak być samym, bo nigdy tacy nie jesteśmy.