dla samotnych

Marian · Gość

Witam wszystkich chętnych podzielić się tak smutkiem jak i radością swego życia .Jestem człowiekiem samotnym acz zawsze nastawiony pozytywnie do ludzi ,którzy nie zawsze czerpią radość z wszystkiego .Z pozdrowieniami na lato Smile

Ula · Gość

Witam Pana ,Panie Marianie jestem też samotną osobą i nastawioną pozytywnie do świata i ludzi.Pozdrawiam serdecznie

Marian · Gość

Bardzo mi miło że jest pani pozytywną osobą ,choć wiem że to nieraz bywa niełatwe w samotności

Ula · Gość

To prawda ale trzeba pogodzić się z tym i żyć dalej z podniesiona głową

Simona · Gość

Witam cię Marianie i Urszulo ,jestem osobą wesołą i wiem że nieraz dobrze się wychodzi gdy człowiek jest sam i nie smuci się lecz uśmiecha nawet sam do siebie,wiem coś o tym i jest lżej .Cieszę się że będzie można sobie porozmawiać mam taką nadzieję pozdrawiam

Marian · Gość

Tak to szczera prawda ale weżmy na to jest się samotnym i żyć w przeświadczeniu żalu do wszystkich i wszystkiego dlaczego to ja jestem sam a nie kto inny ,tak to bywa ale mniejmy nadzieję na lepsze jutro zawsze

Ula · Gość

Witam Simono bedzie miło jak nas więcej będzie i weselej.

Simona · Gość

O tak byłam już na urlopie i wiele słyszałam o tym forum więc dziś z ciekawości weszłam i o dziwo znalazłam was więc napewno będzie miło ,więc zapraszamy gości a może znajdziemy przyjaciół nie sadzisz?

Ula · Gość

Marianie,czy mogę się tak zwracać?, jak długo jesteś samotny?Ja tak nie myślę pewnie przyzwyczaiłam sie już do samotności

Marian · Gość

Ja to jeszcze świeża rana 4lata ,możesz zwracać się po imieniu będzie mi miło,żona z córką zginęli tragicznie w wypadku zostałem sam ,ale trzeba żyć dalej i nie poddawać się

Ula · Gość

Ja jestem teraz na urlopie i też słyszałam wiele na temat tego forum.Może coś więcej o sobie napiszemy?

Simona · Gość

Jestem wdowa nie mam dzieci ,zawsze mówiło się nie teraz ,za wcześnie i ot tak się złożyło ,zabrakło tego ukochanego teraz .Zato mam wspaniałą rodzinę siostrę i jej męża z dziećmi ,ale co z tego na odległość

Ula · Gość

Przykro mi bardzo taką tragedię przeżyłeś to nic dziwnego że jest Tobie bardzo ciężko,ale żyć dalej musisz i trzeba mieć nadzieję że z czasem ból będzie mniejszy

Ula · Gość

Mam 50 lat jeszcze pracuje zawodowo od 16 lat jestem sama,mam córkę już dorosłą i samodzielną.

Simona · Gość

Marianie co ci powiedzieć ,poprostu żyj dalej i nie wracaj pamięcią za często do przeszłości to nic nie da ,to tak jakby rozpaczać nad rozlanym mlekiem wiem coś o tym