dla samotnych

Ludwik · Gość

Witam.Pytasz drogi gościu jak spędzam czas,co porabiam.Staram się nie marnotrawić czasu na biadolenie,lubię chodzić na spacery,chociaż nie bardzo mam z kim.Napewno przyjemniej byłoby,gdyby mozna było kogos prowadzic pod reke po parku czy lesie,albi z kimś pójść do kina.Ale niestety tak się moje losy potoczyły,że chodzę sam.A jak jest kiepska pogoda,to czytam książki,przeglądam gazety,albo oglądam telewizję.
Ostatnio coraz częściej zaglądam na forum i czytam sobie o ludzkich losach,i widzę,jak dużo jest ludzi samotnych i zagubionych.Może jest to sposób na nawiązanie nowych znajomości?
Pozdrawiam

Sama · Gość

Witam Cię Ludwiku.
Czy jesteś po raz pierwszy tu forum? Nie radze Ci czytać gazet, bo to stresuje, zwłaszcza ostanio, ciągle tylko kryzys i kryzys, nic pozytywnego tam nie wyczytasz. Choc dobrze wiedziec co w trawie piszczy.
Jest wiele sposobów na spędzanie czasu, tylko trzeba wybrać to co się lubi najbardziej, no i jeszcze trzeba wziąść pod uwagę możliwości własne.
Marzą Ci się spacery po parku pod rękę - romantyk z Ciebie, hohoho...))))
Tak trzymaj.
Pozdrawiam

Ludwik · Gość

Masz rację droga SAMA,że czytanie gazet stresuje,tak jak oglądanie telewizji.Ale od prawdy nie uciekniemy,możemy najwyżej udawać,że nic nie wiemy.Też jest to jakieś wyjście.Tylko nie wiem,czy takie życie to bujanie w obłokach,czy obłuda.
Ale pal diabli,może tak lepiej.Tak niewiele nam zostało,że powinnismy się skoncentrować na przyjemnościach.Nie wiem,czy jestem romantykiem,ale sama SAMA/a tak swoja drogą przyjemniej by se rozmawiało gdybyś miała jakieś imię/ przyznasz,że we dwoje przyjemniej.

sama · Gość

to "sama" to tak wyszło, bo odpisywałam na post pod nickiem "sam' więc skoro jest sam to i moze byc i sama. Ludwiku, czy nie uważasz, że fajniej jest jak jest duża grupa ludzi i wtedy łatwiej się rozmawia i żartuje i miło spędza czas, a tak we dwoje - myślę, ze to juz mam za sobą, wolę duże grono, a Ty jednak tęsknisz za druga połówką. Może się mylę?

Ludwik · Gość

Oczywiście,że tęsknię za drugą połówką,ale to nie znaczy że zacząłem jej szukać na tym forum.Zeby wiedzieć,że ten ktoś to druga połówka,nie wystarczy poklikać sobie parę słówna klawiaturze.Mnie potrzeba czegoś więcej i jeżeli odebrałaś moje teksty dwuznacznie to przepraszam.Tu po prostu chce mi się pogadać tak zwyczajnie bardziej jak po sąsiedzku. Bo czasem można tu przeczytać jakąś ciekawą historię,a czytając można wyciągnąć jakieś wnioski dla siebie.A Ty chyba zostałaś bardzo zraniona, dlatego boisz się kolejnych związków.

Bożena.... · Gość

Witam serdecznie Samą i Ludwika.
Sama szuka większego grona do rozmów, ma rację, ale jak
widzę, to na forum jest raczej cisza. Tak trodno jest się zgrać,
wpadnie czasami jedna lub dwie osoby, napisza post jeden, czy dwa
i znowu cisza. Ludwiku, masz rację, tez myslę,ze mozna by bylo sobie
czasami tutaj pogawedzić, niekoniecznie o polityce, ale o normalnych
ludzkich klopotach, troskach ale tez o przyjemnosciach.
Tak wiec spróbujmy to zrobic, moze akurat nam sie uda.
Jestem za!

sama · Gość

Wiam Bożenę i juz sie milej robi. Ludwiku to dobrze, ze chcesz porozmawiać i ja tez i każdy kto tutaj wejdzie. Nie, nie zostałam aż tak zraniona,żeby stronic od mężczyzn ale jakoś wolę towarzystwo większe, zawsze każdy cos innego wnosi do rozmowy i jest ciekawiej.

Bożena.... · Gość

Mnie też jest milo,ze mogę z Wami porozmawiać.
Sama, mam prosbe do Ciebie, czy moglabyś miec jakies imie?
Ludwik ma rację, jakos dziwnie sie rozmawia, ale jezeli sprawia Ci
to jakis klopot, to niech tak zostanie. Postaram sie przywyczaic
do tej formy.Mam propozycje, moze sie sobie przedstawimy, przynajmniej napiszmy skad pochodzimy, itd. Oczywiscie,jezeli
to nie stwarza jakis klopotów i jakiejs wielkiej tajemnicy.

sama · Gość

Przepraszam, tak oczywiście, mam na imię Elżbieta

Ludwik · Gość

Z całą pewnością jest przyjemniej jak jest więcej rozmówców.
Nie wiem co Panie myslą o tym,że tak dużo ludzi czuje się samotnie. Moja sytuacja jest taka,że ja jestem samotny i sam.Niektóre osoby są tu samotne,chociaż nie same.I to jest właśnie dziwne,że ludzie,którzy przeżyli ze sobą 20-30 lat nie potrafia ze sobą rozmawiać.Ja przeżyłem w związku 20 lat i wydaje mi się,że do konca potrafiliśmy z żoną ze sobą rozmawiać.Może to tylko 20 lat a może aż 20 lat.Ale nie chcę rozmawiać na temat zakończenia mojego związku.
Oczywiscie kobiety na forum w większości zarzucają mężom powód zaistniałej sytuacji.Ale czy naprawde tak jest?Czy tylko mężczyżni są winni.

Bożena.... · Gość

Tak, zgadzam się w pelni z tym co piszesz Ludwiku. Kazdy z nas tutaj na
forum jest w jakims sensie samotnym, kazda forma samotnosci jest przykra, ale najbardziej jest przykra samotność we dwoje.
sporo naczytalam się wlasnie tutaj na rózncy stronach o tej samotnosci.
Ja jestem osobą samotną, w doslownym znaczeniu tego slowa
i nie bede zaprzeczać,ze jest mi z tym dobrze. Oczywiscie musze sobie
jakos radzić, bo nie naleze do kobiet, ktore tak latwo sie poddają.
Ludwiku, nie zamierzam winić wszystkich mezczyzn za rozpad malzeństwa, sa rozne przyczyny rozpadu zwiazkow, wiem tylko jedno,ze wina bardzo często lezy po obu stronach. Ale to sa tylko slogany, jak swiat swiatem, rozstania, rozwody byly i beda, takie jest zycie i jak nie ma innego sposobu na zycie w zgodzie, to lepiej się kulturalnie rozstać i miec przynajmniej jakieś mile wspomnienia.

Elżbieta · Gość

Mieć miłe wspomnienia to jedno, a zachować szacunek to drugie, a zwłaszcza szacunek do samego siebie i to stawiałabym na pierwszym miejscu

Bożena.... · Gość

Wiatm Cię Elżbieto, masz takie ladne imię, krolewskie haha
Teraz juz namy swoje imiona i mam nadzieje,ze bedzie nam się
dobrze rozmawiało. A może znajdzie się jeszcze inna samotna
duszyczka i dolaczy do nas? Mam tez cicha nadzieje,ze znajdziemy wspolny język i bedziemy mogli od czasu do czasu milo sobie pogadać
w samotne wieczory.

Elżbieta · Gość

Też mam taką nadzieję, że od czasu do czasu sobie poklikamy.
Dziękuję za to królewskie imię, ale to zasługa moich rodziców, hahahah

Ludwik · Gość

Tak.Wspomnienia są najbardziej wartościową wartością.Tego nam nikt nie odbierze.Pomagają nam przetrwać trudne chwile,ale również potęgują żal że są tylko wspomnieniami.Ale życie na tym właśnie polega.Jest przeszłość,terażnieszość i przyszłość.Przeszłością możemy się pobawić,terażniejszości musimy postawić czoło a o przyszłość musimy zadbać.I właśnie ta przyszłość jet problemem,bo często jej się boimy i wtedy szukamy wsparcia.