dla samotnych

Laura · Gość

Witam wszystkich,
Ja również chciałabym się przyłączyć do wspólnej dyskusji i mam nadzieję zabawy w pewnym sensie. Mieszkam na południu Polski i jestem osobą dość aktywną zarówno zawodowo jak i prywatnie. Nie lubię mieć za dużo wolnego czasu, więc staram sobie go zagospodarowywać róznie. Teraz faktycznie przychodzi taka pora roku, że zmusza człowieka do pewnych analiz i podsumowań, co zrobił, a czego nie i co jeszcze by chciał zrobić, a co przeoczył w swoim życiu i co jeszcze jest do nadrobienia. Tyle na razie o sobie.

Pozdrawiam wszystkich

iskierka · Gość

Jest takie miejsce na świecie, o których istnieniu pewnie nie wiecie
Przepiękna wyspa - wokół niej plaża, która to miejsce wyjątkowym urokiem obdarza
Lecz to co jeszcze się na tej wyspie mieści, wymaga stworzenia pięknej opowieści...
Tuż przy brzegu plaży, w otoczeniu zieleni....
Stoi budynek, który jasnym blaskiem się mieni
To HOTEL MIŁOSCI, stworzony dla ludzi, którym w ciągłej samotności się nudzi.
Wnętrze budynku jest wyjątkowe, każdy w nim wystrój ma swoją wymowę…
Wszystko co w nim znajdziesz nie jest przypadkowe....
wszystko jest w nim piękne i czułością przepełnione.
Wielu w nim ludzi miłości doznało -oni sami nie wiedzą jak to się stało
że, gdy po raz pierwszy się w tym miejscu spotkali, w króciutkim czasie się w sobie zakochali.
Moc tego miejsca jest wręcz magiczna i nie pokona jej żadna siła fizyczna
Każdy może przybyć w to miejsce....
Aby znaleźć swą miłość i uleczyć swe serce.....

Józek · Gość

Witam
Pisanie wierszem mi nie wychodzi ,może i bym coś tam skleił ale może śmiechu przy czytaniu byłoby nie miara .Wobec tego wolę nie próbować ,widząc jak Iskierce iskry lecą przy wierszach .Witam Cię Lauro ,tak to prawda latem jakoś tak wesoło wkoło nawet gdy samotnie siedzimy na ławce ,jesienią samotność bardziej doskwiera i nawet w gromadzie nasze ciało inaczej to odczówa.Więc spróbujmy razem oszukać te dni zimne i ponure.Pozdrawiam

Zen · Gość

Widzisz ten kwiatek
w skromnej ozdobie
To kwiat pamięci
kiedy Ci po mnie
czas łzy osuszy
Zawoła głosem znanym
twej duszy pamiętaj o mnie
Gdy serce Twoje
w dotkliwej ptóbie
długą ufnoscią zbyt się wysili
Onto Ci powie że w każdej
czwili ja pamiętam o Tobie

Laura · Gość

Ja nie mam problemu pisania wierszem ,ale mimo wszystko wolę prozą. Róznie się odczytuje między wierszami, prawda? Ale czasami mozna cos wtrącić.
Rozumiem Zenku, że ta Twoja rymowanka jest skierowana do kogoś kogo masz w sercu, tak?

Zen · Gość

Lauro nie koniecznie tak ,nieraz wiersz jest piękny i w ucho wpada sam.A prozą można prościej się porozumieć i porozmawiać o życiu .Pozdrawiam

Laura · Gość

Witam wszystkich juz po pracy w tę chłodną i mokrą środę

Właśnie tak siedzę, zaglądam tutaj i myślę,
Czy ktoś dzis mi jakis ciepły usmiech prześle

Pozdrawiam

Zen · Gość

Witam Cię Lauro ,i oto uśmiech dla Ciebie
Smile

Pozdrawiam miło

Laura · Gość

Długo czekałam, aż się doczekałam. Cierpliwość została nagrodzona i już się zrobiło cieplej, ale widzę, że nikt oprócz Ciebie Zenku nie ma ochoty dołączyć się do rozmowy a szkoda, bo w grupie zawsze raźniej.
Pozdrawiam wszystkich. Może ktoś jeszcze zajrzy?

Marta. · Gość

Trudno jest pisać o niczym. O pustce, co graniczy z cudem.
Nic......takie malutkie. Nic.... które bierze się z czegoś co było
A jest tym co będzie....Takie sobie małe nic.....
A tyle słów potrzeba by je opisać. Ale to nic...... Wink

Przypomniał mi się wiersz M Pawlikowskiej Jasnorzewskiej

Uśmiecham się do ciebie. Czym jest uśmiech?
Światłem przez gwiazdę posłanym gwieździe.
Zapachem który trawy wiąże w brzęczącą łąkę.
Łagodny kolor zieleni kolor moich oczu wplatał się
w twoje palce. Trzymasz w ręce rozszeptane ciało łąki.
Trawa cierpkim wąskim kształtem opowiada o moich
oczach patrzących nieskończenie.
Uśmiechasz się do mnie.

spokojnej nocy
grabowa/Marta

Zen · Gość

Witam serdecznie was drogie Panie i wszystkich obecnych jak i tych co być może jeszcze do nas dołączą .Droga Marto chciałbym usłyszeć coś od siebie z serca lub co dra w duszy ,pisząc wierszem mogą wyjść niespostrzeżone niedomówienia ,wiem to może i ja zawiniłem ale unikniemy niepotrzebnych krytykna stronie od otoczenia.Pozdrawiam miło i z głębi serca .

Marta. · Gość

Zenku, napisać coś od serca lub co mi w duszy gra na publicznym forum nie jest takie proste.
Zawsze znajdzie się jakiś krytykant. Ale co tam...... Wink

Może zacznę od tego, że jestem niepoprawną romantyczką, a wrażliwość i delikatność to część mojej natury. Pewnie powiesz, ( nie wsponmę ju o krytykantach ukrytych pod płaszcykiem gościa), że to slogan, że w dzisiejszym świecie nie mam miejsca na wrażliwości, że liczą się wyrafinowanie i bezwzględność.
Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się nad istotą przemijania, nad sensem życia?
Czyż to nie jest dziwne, że żyjemy. Czasem zastanawiam się po co. Czyżby tylko po to, aby wychować dzieci. A może jest jeszcze coś? A może tym czymś jest szczęście, miłość?
Czy wyrafinowanie i bezwzględność daje szczęście?
Trzeba umieć rozgraniczyć, i wiem że nie jest to łatwe, brutalne realia zewnętrznego świata a wrażliwość i delikatność, która dla mnie łączy się z rodziną. Rodzina to azyl, to świętość o którą trzeba dbać, którą tak jak miłość aby istniała trzeba wciąż pielęgnować.
Zapytasz zapewne dlaczego nikt do tej pory nie dostrzegł tych moich cech.
Oj dostrzegł, ale często tak jest, że kochają nas ci, których miłości nie potrzebujemy. A my kochamy tych, którym nasza miłość nie jest potrzebna. Pośród innych moich cech, dobrych i złych akurat te dla tych, których kochałam nie były aż tak ważne. Zawsze tak się składało że najważniejsza była pogoń za czymś co daje wątpliwe szczęście. Ponieważ nigdy nie byłam materialistką, takie związki gdzie za wszelką cenę dąży się do zdobycia fortuny aby zaimponować nigdy mnie nie interesowały. Dlatego wolałam sama cieszyć się tym co mam. Czy wiesz, że umieć się cieszyć jest wielką sztuką?
Powiedz, czy związek dwojga ludzi, gdzie ponad rodzinę stawia się własne często nazbyt wygórowane ambicje ma rację bytu. Oczywiście trzeba mieć ambicje i myślę, że każdy je ma. Trzeba do czegoś dążyć, mieć cel w życiu, ale czy kosztem rodziny, czy kosztem kochanej osoby?
Czy w takim wypadku kocham to nie jest puste słowo, słowo bez znaczenia?
Czy szczęście to pieniądze, samochody, biżuteria i jeszcze nie wiem co.......?

_____________
Marta

Laura · Gość

Witam wszystkich,
Widzę Marto, że dość duzo o sobie napisałaś i tak się faktycznie domyślałam, że musisz być dość wrażliwą i romatyczną osobą - to po tej sympatii do poezji Marii Pawlikowskiej Jasnorzewskiej, więc prawie się nie myliłam. Lubię też poezję, ale jak wczesniej pisałam wolę prozę, poezję w określonych sytuacjach i w odpowiednim nastroju. I tutaj sie z Zenkiem zgodzę, że lepiej pisać tak, aby nie było za dużo niedomówień. Poza tym tutaj na forum cos modne stało się pisanie wierszem - tak zauważyłam. Jedni sami coś układają, inni cytują i czasami nie wiadomo jak to interpretować, czy to się do kogoś odnosi? Czy tylko tak sobie?

Pozdrawiam

Zen · Gość

Dobry wieczór i witam
Tak to prawda życie różne figle nam biednym nieśmiertelnikom płata,no cóż rodzina to rzecz święta i to nawet ta w której jak mówią zdarza się nawet ta czarna owca.Człowiek jak młody jest zaganiany ,zabiegany czasem sam nie wie za czym ,po co a gdy wychowa dzieci to nim się obejrzał i popatrzył za siebie został sam .Teraz gdy ma czas to dobrze się zastanowi i co ,sił brak chorób przybywa niejednemu i siedząc przy oknie w samotności bo dzieci już podorastali ,wyfrunęli z gniazd a my co popatrzymy za siebie i nieraz ze łzą w oku pomyślimy ,po co to było nam.
Pozdrawiam

Laura · Gość

Tak już jest i na tym polega życie, że coś się kończy, coś zaczyna i ważne, aby ciągle iść do przodu. Każdy etap życia jest inny i aż tak bardzo nie ma co rozpamiętywać. Jeszcze jest dużo fajnych rzeczy do zrobienia i zobaczenia.