dla samotnych

WIOLA · Gość

Witaj Wierzbo ,Stasiu i Adamie .
Nie mogąc zasnąć zasiadam do komputera i widzę was z czego bardzo się cieszę ,ale każdy z was wpadnie jak po ogień wpis i wypad już was nie ma ,a szkoda czasem chcę się wyżalić ,czy nawet popłakać komu w mankiet.
Czasem życie sprawia że musimy się zatrzymać i pomyśleć... Nad sobą... Nad życiem... I w ogóle po co to wszystko... Bo w ogóle jaki sens ma nasze trwanie tu na ziemi gdy wszystko idzie na opak, gdy nikt nie docenia tego co robisz, gdy cały świat robi się jakiś taki szary, nieszczery i nierzeczywisty a ludzie wokół zakłamani, bezlitośni i zawistni... Jakże często wpadając w ten wir jesiennej depresji, patrząc na zamieranie przyrody i brzydotę wokół nas sami czujemy się gotowi do zimowego snu, by nikt nas nie nękał, by zniknąć nawet ze swoich oczu i w błogim letargu przetrwać do wiosny gdy obudzi nas znowu piękno rozkwitającego świata... Wiadomo że każda pora roku ma jakieś uroki... Ale generalnie jesień sprzyja refleksjom ... Długie wieczory gdy nie chce się już oglądać ciągle tych samych seriali w TV, szklaneczka grzanego piwa lub czegoś mocniejszego, samotność... Tak , jesień przywołuje nad nasze serca samotność... Coś się kończy, na coś musimy czekać... Zbliżamy się wielkimi krokami do końca roku, następnego w naszej wędrówce przez świat... A tak bardzo byśmy nie chcieli tego bo tak wiele zostało jeszcze do zrobienia a tu sił brak... Czy zdążymy? W takich chwilach uciekam się do rozmów z osobami których generalnie w moim życiu nie zauważam... Chodzi bardziej o wyobrażenie niż osoby.
O widzicie co daje bezsenna noc i piszę bez opamiętania .Więc mówię już wam DOBRANOC kochani.

Edward

Serdecznie i cieplutko pozdrawiam w ten pochmurny, mglisty czwartek i życzę dużo uśmiechu i pogody ducha oraz ciepła w serduszkach waszych by ogrzało wszystkich wokoło. Niech ten dzień przyniesie wam same dobre chwile a ludzie wokół niech będą przyjaźni i życzliwi Wspaniałego, pełnego ciepła, życzliwości i przyjaźni czwartku wam życzę .

Kiedy się uśmiechasz...
i serce się śmieje
uśmiechem zarażasz cały świat...
i choćby trwało to tylko chwilkę
jaśnieje dookoła
i roztacza w koło
piękny blask...

Uśmiech
wszędzie radość niesie...
wyleczy od smutku
i wysuszy łzy
podniesie na duchu
zmęczonych
łatwiej będzie wtedy żyć...

Gdy kogoś spotkasz
o twarzy ponurej
podaruj mu uśmiech...
i pomyśl czasem
że tego uśmiechu
ktoś potrzebuje
że sam nie potrafi
z uśmiechem żyć...

Jan · Gość

Witam ,
Chciałbym rzec że w dzień pogodny ,ale przecież to już na dworze ciemno i zimno lecz dziś trochę słonko zaświeciło i jakby było ciut cieplej.
Edku co nowego u Ciebie wiesz u mnie zawsze to samo ,cisza ,pustka i samotnoścć.Tobie to dobrze wkoło same panie prawie jak na zawołanie (to trochę jak żart)tak chciałbym też z kimś wieczorami teraz dłuższe porozmawiać ,ale nic z tego klapa.
Pozdrowienia przesyłam dla dziewczyn i to wszystkich żadnej nie pomijam.

Róża · Gość

Witam Edku i JAnku
Czasem zastanawiam się nad tym co mnie w życiu boli, czego nie chcę, czego się boję... Okazuje się że każdą z tych negatywnych rzeczy niweluje jedno jedyne stwierdzenie... Słowa w które powinien wierzyć każdy z nas by nie dać się zabić prozie życia... Kilka słów które nadają sens wszystkiemu... Słowa, które sprawiają że możemy zaśpiewać " to nic kiedy płyną łzy..."... Musimy uwierzyć w to, że ŻYCIE JEST PIĘKNE I DLATEGO TYLKO WARTO ŻYĆ... Życie nabiera innego, ponadczasowego wymiaru gdy w te słowa uwierzymy i wtedy nawet największe tragedie nie potrafią nas złamać... Smutek- to nic... żałość to nic... Nic nie ma znaczenia dopóki wierzymy że warto żyć... A naprawdę warto... Macie przed sobą osobę która wróciła z dalekiej podróży... O mały włos sprawdziłabym jak jest po tej ciemnej stronie życia... Te kilka słów mnie uratowało i jestem tu, z Wami... I mogę autorytatywnie powiedzieć- TO NIC...
Alicjo dlaczego tak żadko Cię możemy gościć tu na stronie ?

Adam

DOBRY WIECZÓR.......jak minął wam dziś czwartek ?
Właśnie skasował mi się cały wpis nie wiem nawet w jaki sposób a pisałem go ponad 15 minut Naprawdę czasem mam ochotę znaleźć się bez żadnych sprzętów typu TV, radio , komputer, video i po prostu poświęcić czas tylko sobie... Wspomnieniom, marzeniom, temu co lubię... Czasem wydaje mi się że jestem zupełnie nie na miejscu w tym porąbanym życiu pełnym sprzeczności i paradoksów.kłamstw i co tylko chcecie.Ten wpis miał być inny ale tak mnie zdenerwowało to co się stało że muszę się wygadać... Gdzie podziały się te lata kiedy wszystko w życiu było jasne i proste... Tak znaczyło tak a nie nie... Czarne było czarne a białe białe... Gdzie te lata gdzie nie było miejsca na paradoksy ani kłamstwa... Tylko dziecko potrafi sięgnąć do głębi tego co dzieje się wokół... U dzieci nie ma miejsca na paradoksy... A może rzeczywiście warto znaleźć dla siebie taką bezludną wyspę i spojrzeć na wszystko oczami dziecka i tak jak powiadają lekarze że rodzimy się dziećmi i na starość nimi pozostajemi. Odrzucić wszystko co jest w odcieniach szarości i znaleźć swoje dziecko które w nas mieszka i które pozwoli nam dłużej zachować jasne i czyste spojrzenie na życie... Poszukajmy takiej wyspy na której poświęcimy czas wspomnieniom, marzeniom i tworzeniu naszego nowego świata... Podobno marzenia się spełniają, trzeba tylko bardzo chcieć i nie dopuszczać do siebie wątpliwości... Może warto spróbować stworzyć całkiem nowe życie... Odrzucić to co niepotrzebne a w tym co potrzebne nawet jeśli wydaje nam się złe znaleźć dobre strony... Każda chwila życia warta jest wspomnienia.Tak chciałbym mieć przy sobie kogoś bliskiego ,żeby w chwilach zarówno wesołych jak i smutnych porozmawiać a nawet pomilczeć ,ale tylko czuć tą bliskośc koło siebie.Pozdrawiam was miło

wierzba

Witaj Stanisławie i Adamie oraz wszyscy inni. Dziękuję za miłe słowa i zaproszenie do Waszego grona.Widzę Adamie że też pochodzisz z Pomorskiego jak Edward i na pewno znacie się osobiście. Edward wspominał o urlopie nad morzem, jest to na pewno fajne . Nie wiem z jakich okolic pomorskiego jeśli jesteście z okolic Słupska to jesteśmy z tych samych stron. Ja ponad 20 lat temu wywędrowałam w mazowieckie , ale mam nadzieję że wrócę w swoje strony, zwłaszcza że syn mieszka również w pomorskim. A ja się cieszę bo jutro mam wolne i nie będę nastawiać zegarka na piątą trzydzieści tylko będę spać do woli. Życzę wszystkim miłego wieczoru.

Alicja.F · Gość

Witam Was wszystkich serdecznie.

Jesteśmy wszyscy przygnębieni,smutni ,rozgoryczeni to pewnie samotnośc nam wszystkim dokucza.Jest jesień,wieczory długie i samotne no i zbiżajcy się dzień zmarłych.Ale mam nadzieję ,że to przetrwamy.

Przesylam pozdrowienia .

Alicja.F · Gość

Smutna chwila dziś nastała
Smutek myśli ogarnia
Gorycz w głowie została
Spływa łza - mała latarnia

Czasem tak bywa w życiu
Że coś nas zaboli
Myślimy o naszym byciu
I nasze myśli są w niewoli

Nie można w to wierzyć
Trzeba smutek przezwyciężyć
W wolną miłość uwierzyć
Oraz nasze serce odprężyć

I przyjdą radości chwile
Przyjdzie nam ukojenie
Gdyż jeszce przed nami tyle
A miłość pokona cierpienie

Edward

Witajcie moje drogie Alicjo i Wierzbo .
Jesteśmy prawie jak rodzina Wierzbo ,posmerfujesz jeszcze trochę tu z nam to sama zobaczysz no nie Alu czy nie mam racji.
Tak to prawda jeszcze tydzień i będziemy rozmyślać nad grobami naszych bliskich ,i znowu rana zacznie na jakiś czas krwawić .Powiem wam w skrytości że wolałbym nie iśc na grób mojej żony i dzieci,ale wiecie siła wyższa .

wierzba

Jeszcze raz Was wszystkich witam. Co Wam wszystkim się stało, że opanował Was taki smutek, pogoda była ładna, przynajmniej u mnie. Adamie mnie też kiedyś uciekł cały tekst. Wiolu tutaj nie widać czy ktoś jest na stronie czy nie. Ze strony wynika że tylko Edward myśli optymistycznie. Kochani samotność to nie jest koniec świata. Ja też miewam takie dołki to kupuję piwko i piję z soczkiem malinowym lub kupuję kawałek najsłodszego ciasta i w zależności od pory dnia jem go popijając herbatę lub kawę , czasem to pomaga.Rozumiem Was że człowiek czasem nie może sobie poradzić. Ja też jak dowiedziałam się na co syn jest chory miałam pretensje do całego świata nawet do Pana Boga. Przez 3 miesiące nawet nie chodziłam do kościoła . Przez cały czas żyłam jak w amoku. Teraz mogę już o tym pisać lub mówić spokojnie nie dlatego że czas goi rany lecz dlatego że nauczyłam się żyć z tym bólem. Już kiedyś o tym pisałam . Przeżyłam naprawdę koszmar, ale miałam jeszcze dwójkę dzieci i wnuczka - cząsteczkę mojego syna i dziękuję Bogu że nie wylądowałam w wariatkowie i że jestem w miarę zdrowa mam pracę i kochające dzieci choć daleko.Życzę miłego wieczoru i dziewczyny i chłopaki smutki na bok i pomyślcie o czymś miłym lub o kimś bliskim sercu ,który lub która jest daleko

wierzba

Witaj Edwardzie , pisałeś że straciłeś bliskich, ale nie sądziłam że straciłeś całą rodzinę. Mnie jeszcze zostało dwoje dzieci i wnuk. Podziwiam Twoje dobre samopoczucie. Na pewno będą serca krwawić ale trzeba przywoływać w pamięci miłe wspomnienia . Ja będę sama przy grobie mojego syna , dzieci daleko . Pierwszy raz będę sama , trochę się boję ,ale treba się z tym zmierzyć .

Alicja.F · Gość

Puk,stuk moze ktos się odezwie?Jak samopoczucie dzisiaj?Mamy juz weekend to pewnie kazdemu powróci uśmiech .Wiesz Wierzbo Edek ma rację my jesteśmy jak jedna wielka rodzina,znamy sie juz dość długo(ze szklanego ekranu,no nie wszyscy).Różyczko jestem częstym gościem na stronie,może nie zawsze chce się coś napisać ale codziennie zagladam.Pozdrawiam serdecznie i życzę miłego piątkowego popołudnia i wieczoru.

wierzba

Witam Cię Alicjo dla kogo weekend to zazdroszczę, ja dzisiaj miałam wolne, więc wyspałam się do woli, trochę w domu zrobiłam porządku i już mam wolne. Piszesz że znacie się z Edwardem ze szkolnego ekranu co miałaś na myśli, czyżby naszą klasę . Ja niestety jutro i w niedzielę jadę pracy, tak mi się nie chce, ale nie ma rady, jak mus to mus.Pozdrawiam wszystkich . Jeszcze tu wpadnę

Alicja.F · Gość

Wierzbo mialam na mysli nasze forum.

Jan · Gość

Witajcie dziewczyny ,tak mamy wekend i to najgorzej smuci nie sądzicie?przez tyle dni i nocy w samotności och jaki szloch.(ha ha ha )to żart z mojej strony.Tak Wierzbo i Alu jakoś smuci reszta na stronie ,a powiadam im idziemy na dyskotekę i potańczymy wódeczkę wypijemy to i grypa nas nie dogoni ,ale co tam Wiola idzie do zakonu ,Danuta znowu wpadnie w szał i popioczy ot po prostu takie życie w habicie .
Dziewczyny posyłam wam moc gorących buziaków bo na dworze zimno .