dla samotnych :: Przegląd tematu

bruno · Wysłany: Czw 15:31, 19 Maj 2016 Temat postu:

moimi porannymi przemyśleniami są pomysły jak by tutaj zarobić, jak zrobić własny biznes i jaki biznes... Myślałem nad czymś typu http://www.wojciechdziadosz.pl/fotografia-lotnicza żeby zająć się przede wszystkim tym co mnie interesuje, a dopiero potem zastanawiać się ile i czy w ogóle przyniesie mi to jakieś pieniądze. Celuję bardziej w to żeby robić to co się lubi niż potem się męczyć czymś co mnie zupełnie nie interesuje.

Reinheart · Wysłany: Śro 18:04, 18 Maj 2016 Temat postu:

"Nie krytykuj religii innych ludzi.
Szanuj poglądy innych i wymagaj, żeby oni szanowali twoje.
Kochaj swoje życie, staraj się je doskonalić,
szukaj piękna we wszystkim, co cię spotyka.
Staraj się, aby twoje życie było długie i poświęcone służbie dla twego ludu.
A kiedy nadejdzie śmierć, nie bądź taki jak ci, których serca pełne są strachu
i którzy modlą się o więcej czasu, żeby przeżyć swe życie inaczej.
Zaśpiewaj pieśń śmierci i umrzyj, jak bohater wracający do domu... "

Gienia · Wysłany: Pon 2:05, 16 Maj 2016 Temat postu:

Rein- a jakie jest teraz Twoje zdanie na ten temat i czemu się zmieniło?

Reinheart · Wysłany: Nie 13:02, 15 Maj 2016 Temat postu:

Parę lat temu dokładnie tak samo myślałem.

samotnyJA

Z racji godziny o której to piszę. A jest 7:30 nazwałem temat; poranne przemyślenia. Tak się czasem zastanawiam czy samotność z drugiej strony nie jest czymś normalnym ale dlaczego tak intensywnie, dlaczego tak bardzo chcemy mieć osobę z którą będziemy mogli spokojnie porozmawiać na wszystkie tematu. Z kolejnej strony samotność jest torturą bo co jeśli nasze życie jest normalne. Mamy pracę, rodzinę, przyjaciół ale gdzieś w głębi siebie czujemy się samotnie. Co jeśli czujemy pustkę, której nie możemy wypełnić wszystkim tym co mamy. Możemy codziennie się uśmiechać, codziennie normalnie rozmawiać i nie wzbudzać podejrzeń innych osób a w głębi siebie, czuć się samotnym. Dlaczego cały czas liczymy na to, że w naszym życiu pojawi się właśnie ta jedyna osoba, która wypełni naszą pustkę a My sami nigdy już nie zaznamy samotności. Dlaczego jak przechodzimy wśród tylu ludzi, którzy jakby w wyścigu biorą udział w zawodach, kto awansuje, kto dostanie premię a kto zmieni stanowisko z lepszego na gorsze czy z gorszego na lepsze. Może to wszystko się dzieje dlatego, że jesteśmy ludźmi, którzy do czegoś dążą a jedną z tych spraw jest dążenie do pokochania innego człowieka. Kogoś z kim można by było konie kraść, rozmawiać jak z przyjacielem, kłócić się jak w starym małżeństwie a bronić jak rodzeństwo. Sam nie wiem kiedy będzie mój czas ale mimo kontrowersji, mimo przemyśleń liczę na to, że kiedyś znajdę osobę, którą pokocham nie za wygląd ale za wnętrze. Za charakter, za poczucie humoru. Za wspólne rozwiązywanie problemów i za wspólne śmianie się z byle powodu. Liczę na to i ta myśl daje mi siłę by codziennie wstawać z uśmiechem na twarzy, mimo samotności.