 Wysłany: Czw 21:15, 21 Wrz 2023 Temat postu: |
|
| To za wiele, to znów za mało
Czasem bywało za wiele, tej miłości upiększanej, tych kompozycji, aż tyle, tej poezji wyśpiewanej W radosnych pląsach, w ekstaz doznaniach, tylu wirach i turlaniach, oraz miejsc całowania Sił w końcu brakowało, na mokrej trawie leżało, oraz dyszało każde ciało, lecz po chwili było mało I się wszystko zaczynało, wszak fantazji starczało, póki nam mocy zbywało, raz wiele, to znów za malo |
|
| Wysłany: Sob 15:56, 09 Wrz 2023 Temat postu: |
|
| Złudne marzenia
Jej marzenia się spełniły, najlepszą partię zgarnęła, on był bogaty i przystojny, korzyść interesu ich łączyła O miłości było przypadkowo, jeden z biznesu profitów, romantyzm i seks, zdawkowo, według kalendarza nakazów Syn wyrósł na spore ladaco, pił, hulał, dobytek mitrężył, zgarnęli go za chuligaństwo, po awanturach ledwo przeżył I tyle zostało po marzeniach, lepiej gdyby się nie spełniły, poznałaby miłość w odcieniach trudu, pomocy i dobra siły |
|
| Wysłany: Wto 6:15, 05 Wrz 2023 Temat postu: |
|
| Kelnerka Dolores
Dolores krąży wciąż między stołami, w kwiecistej spódnicy z falbanami, wiruje swymi boskimi pośladkami, oferując skromne menu z posiłkami Wabi klientelę swymi wdziękami, zwodniczy uśmiech i błysk oczami, więc tłum wali wszystkimi drzwiami, zaś nastrój, że wszyscy oczarowani A kiedy przytupnie drobnymi stopkami, pierś jej drgnie butnie z powtórzeniami, aromat tłumionego szału z uniesieniami, pyłu gwiazdki wirują w półmroku falami Śnią o niej tabuny mężczyzn i kobiet i marzą ci, co choć raz ją widzieli, więc zamawiają wczorajszy kotlet i tak wciąż od poniedziałku do niedzieli |
|
| Wysłany: Śro 16:14, 23 Sie 2023 Temat postu: |
|
| Wczorajsze ognisko
Zleciały się do gasnącego ogniska, ćmy szare, bure i nawet kolorowe, niektóre furkot wydawały z bliska, podlatując, jakby do ataku gotowe Inne koła szalone zaś zataczały, jakby jeszcze ciągle przyspieszały, a potem jakby nigdy nic, znikały, baby twierdzą, że w ogień wpadały Śmiechy przy ognisku też ustały, wokół ludziska było pozasypiali, wszelkie muzyki całkiem zamilkły, a bardziej trzeźwi coś zawodzili Teraz ćmy i komary już królują, wspominane duchy przywołują, a to się kompani mocno zdziwią, gdy ujrzą przodków jak tańcują |
|
| Wysłany: Nie 23:03, 20 Sie 2023 Temat postu: |
|
| Nie zmuszaj się do twórczości
Co robić by coś tworzyć i twórczość dała korzyść, dla innych wartością była, bazę wymiany stanowiła Jeśli to nie ma być rzemiosło, to aby do twórczości doszło, jawi się natchnienie, olśnienie, wzruszenie, duszy pobudzenie Nie możemy się też zmuszać, zaś głowę czy duszę katować, to one nas winny inspirować, a my w takt tworzyć, żeglować Podróże w twórczość to fala, która już nas niesie, dozwala płynąć tym słowom i myślom, nie da się oprzeć wzruszeniom |
|
| Wysłany: Śro 7:02, 16 Sie 2023 Temat postu: |
|
| Kawa do łóżka podana
Stoi kawa na pierzynie i tak rozważa, czy rozlać się teraz, czy może poczekać, teraz jest gorąca, okazja się nadarza, aby wzrosło napięcie warto pozwlekać Kawa do łóżka z rana, to jest przygoda, pewno będzie rozlana, kiedy, kto to wie, na próżno podstawki i tacki, decyzja ta do kawy należy i ona o tem dobrze wie Już prawie wypita cała, kawa na to czekała, pora więc by jej resztka fatalnie się rozlała, zatem krzyku, pisku i radości co nie miara, konsekwencje, pierzyna winna, lanie dostała Wnioski żadne, rano do łóżka kawa podana na drugi dzień podobnie, tym razem kołdra, ona zaś bardziej płaska, więc może się uda, jednak jak pokazuje życie, nie liczmy na cuda |
|
| Wysłany: Czw 21:50, 10 Sie 2023 Temat postu: |
|
| Tułaczka w stronę dna
Ścigani w wiecznej ucieczce, zmieniają pracę i zamieszkanie, tułają się po całym świecie, licząc że coś im się dostanie Sponiewierani oraz poniżani, wracają myślami do szczęścia chwil, snują wizje czasami, o udanej formule swego życia Lecz nawet gdy coś osiąganą, muszą wmawiać sobie sukces, po jakimś czasie dalej biegną, bo znów wszystkiego mało jest Traktują swe dzieje jako postęp, i nie chcą wracać do minionego, pędzą zatem dalej na zbity łeb, do gorszego, gorszego, gorszego |
|
| Wysłany: Nie 10:18, 06 Sie 2023 Temat postu: |
|
| Wszyscy mężczyźni są tacy sami
Odszedł. Żegnaj, bywaj, mała. Przyłożyła głowę do poduszki, łza spłynęła po twarzy, jedna, potem druga, zimne strużki Fakt, że na to sobie zasłużyła, nie zależało jej, niedobra była, walczył ale zrezygnował, cała sprawa szans wcale nie miała Łza poduszkę teraz całowała, ona zaś głęboko odetchnęła, bo już zabawa się skończyła, teraz samotność ją czekała W duchu będzie złorzeczyła, cały ród męski przeklinała, sama siebie będzie pytała, i ostatecznie rozgrzeszała |
|
| Wysłany: Czw 13:09, 03 Sie 2023 Temat postu: |
|
| Spopielony ludzki byt
Tymczasem byt jest cierpieniem, ale równocześnie i rozkoszą, jest też zabawą i szaleństwem, jest tym co smutek i stress wnoszą Los jest ciągiem nieprzewidywalnym, ale równocześnie prognozowalnym, jest jak układanka, projektowalnym, a słabość czyni plan niewykonalnym Czyli jak mawiał pewien filozof, los to faktycznie nasza głupota, zaskakuje nas zbiór katastrof, bo mózg to zawodna maszyna Sens naszego bytowania zagadką, panami, czy niewolnikami jesteśmy, czy też jakąś masą przetwarzaną, i tylko popiół po sobie zostawiamy |
|
| Wysłany: Pon 13:11, 31 Lip 2023 Temat postu: |
|
| Kultura to wiedza i władza
Unikaj także tych, nieoczytanych, kultury od nich nie uświadczysz, z dziesięciu książek przejrzanych, cennych doznań nie doświadczysz Spotykasz kogoś całkiem obcego, na pewno, nic o nim nie wiesz, niektórzy udają takiego, czy owego, sądów wydawać nie możesz Czasem prawda ujawnia się szybko, innym razem ukryta głęboko, z kim przestawać i mówić beztrosko, a od kogo oberwać możesz w oko Aby trudne kwestie rozważać, trzeba kultury i dużej wiedzy, aby stresów się nie nabawiać, trza od ogłady pełnej władzy [/u] |
|
| Wysłany: Nie 10:18, 23 Lip 2023 Temat postu: |
|
| Sen nocy letniej
Spaliśmy wtuleni w siebie, było błogo jakby w niebie, biust jej nie falował wcale, lekko przyduszal niedbale Rozdawaliśmy pocałunki, w na pamięć znane kierunki, śpiąc i śniąc o tym co jest teraz, bo taki atencji gest Grzeczności automat, tak działa jak schemat, to co teraz dostajesz, w dwójnasób oddajesz Te senne pieszczoty wracają z powrotem, dyskretnie, niedbale, lecz trafnie doskonale |
|
| Wysłany: Pią 21:36, 21 Lip 2023 Temat postu: |
|
| Rychło oznacza fiasko
Tymczasem toczyła się rozmowa, niektórzy pozycje swe zmieniali, inni zmieniali zaś tylko słowa, a na swym stanowisku zostawali Wszyscy jednak ugody pragnęli, czego w ustępstwach szukali, kultury więc także nie szczędzili, widać do rychłej ugody zmierzali A kiedy już padły ostanie słowa, gratulacje sobie wzajem złożyli, lecz była to wszak pusta mowa, bo czuli wciąż, że coś przeoczyli Rozeszli się do swych przystani, gdzie analiz prostych dokonali i stali się wielce rozczarowani bowiem wszyscy byli przegrani I |
|
| Wysłany: Nie 20:53, 16 Lip 2023 Temat postu: |
|
| Rozrywka śmieciowa
Piłka skacze, piłka gra, z graczy żarty sobie robi, moc jej w tym, że okrągła, tu szybuje, tam znów drobi Ten czy ów nad nią panuje, tak przynajmniej mu się zdaje, jednak ona wciąż zaskakuje, skąd energię ciągle czerpie Figlarz z piłki niesłychany, zszokowane więc barany, bo to widok niesłychany, kibic i gacz, wciąż zadziwiany Cieszą się jak małe dzieci, hej, patrzaj tata piłka leci, zostawią po sobie śmieci, jak to dzieci, jak to dzieci |
|
| Wysłany: Pią 16:23, 07 Lip 2023 Temat postu: |
|
| Taniec z wiedźmą
Obudziłem się o północy, ożywiony jak skowronek, muzyka dodaje mi mocy, tańczę - pokusa hulanek Lecz szaleństwa wciąż mi mało, wypad zrobić by się zdało, pędź i zdąż, jest autobus, dalej jedź Hej, na gapę, klub wysiadaj, a tu pusto, jakaś wiedźma, los tak chciał, nie uciekaj, nachmurzona gęba krzywa Niech to, bodaj to, zaryzykuj, więc tańczymy, ona krzywa ja wesoły, a o imię nie dopytuj, lecz mówi sama: jestem Jaga |
|
| Wysłany: Nie 11:12, 02 Lip 2023 Temat postu: |
|
| Znikające zabytki przyrody
Piękne samotne, małe jezioro, w niedostępnym gór przełomie, odwiedzane było bardzo rzadko, toż wiodły doń ścieżki strome Niegdyś chatami było otoczone, życie kwitło wokół normalnie, później stały domy osamotnione, widok wzbudzał jeno nostalgię Jeszcze niedawno cel wyprawy dla poszukiwaczy gór piękna, ci znajdowali tu ukojenia strawy, czasem zawitał i malarz artysta Dziś próżno szukać wody śladów snadź przyszła nań taka pora, w miejscu powstała łąka kwiatów, tych wyrosłych na mogile jeziora |
|